سخنانی پیرامون لوح محفوظ و لوح محو و اثبات گفته شد.

هر چیزی 

،هم لوح محفوظ دارد هم لوح محو اثبات.

 

گفته شد که نظام تکوین لوح محفوظ خداست. چنان که نفس ناطقه انسانی و قرآن هم لوح محفوظ الهی است و همانطور که لوح محفوظ قرآن قابل تحریف نیست لوح نظام تکوین و نفس ناطقه هم قابل تحریف نیست.

 

لوح محفوظ لوحی است که همه اسما و صفات و همه حقایق عوالم غیب از او ساطع می شود.

 

اگر نظام هستی را به عنوان اینکه یکی از عوالم وجودی بخواهیم در نظر بگیریم، لوح محو و اثبات است که در جلسه قبل توضیح داده شد. قرآن هم لوح محو و اثبات دارد، چنانکه گاهی از بهشت سخن می گوید، گاهی از جهنم. گاهی از آسمان، گاهی از زمین. نفس ناطقه هم لوح محو و اثبات دارد. به این صورت که از ابتدای کودکی هر چه تحصیل کرده ایی در جان شما محو است، وقتی به یاد می آوری اثبات است و به محض اینکه بعدی را به یاد می آوری، قبلی محو می شود.

 

از طرفی هم نظام هستی، نفس ناطقه و قرآن لوح محفوظ است. 

اگر علم نداشته باشیم و جاهل باشیم، نمی توان یک لباس دوخت، چرا که نمی توان اندازه گرفت، برش داد و دوخت. خیاط به صورت اتفاقی یک لباس را ندوخته بلکه از روی علم و اراده و قدرت و اختیار بوده. حال گوش و چشم و آسمان و زمین و ستارگان و غیره با این نظم از روی جهل بوده یا علم؟!

 

اگر می بینیم،می شنویم، می بوییم، قدرت داریم، اراده داریم و اگر خورشید نور می دهد، زمین می گردد، درختان می روید، آب تشنگی را برطرف می کند، همه و همه دائما دارند توانایی خود را از اسماء الله می گیرند.... همه دائما بسم الله الرحمن الرحیم می گویند... بسم الله الرحمن الرحیم دائما در کار است.

 

شخصی که از دنیا رفته است، گوش او سالم است پس چرا نمی شنود. خود گوش پاسخ می دهد که صفت سمیع بودن را من از نفس ناطقه می گرفتم. از نفس ناطقه می پرسی که تو می شنیدی؟ در ابتدا پاسخ می دهد بله ولی وقتی قوی تر شد و بالا رفت می گوید نه. بلکه حقیقتی در متن ذات من است که تا بخواهم بگویم من شنونده هستم، می بینم شنود اوست. از آن حقیقت بالا می پرسی شنونده شما هستید می گوید بله و این شنوندگی عین ذات من است و از کسی نگرفتم.

 

همه در دژ سلام و سلامت هستند و در نهایت بهترین نحو خلقت اند. طوری ستارگان در آسمان قرار گرفته شده که تمام توانایی های ما از آن هاست و می شود مثلا یک میلیون سال قبل و بعد را پیش بینی کرد.( صوت گوش داده شود). پیش خودمان می گوییم ستارگان به این دوری چه ربطی به ما دارد. این حرف ما مثل یک پشه می ماند که در یک حسینیه می گردد و می گویید این ستون و آن ستون و این سقف و منبر و برق و غیره به هم هیچ ربطی ندارند‌. ولی شما که در افق اعلا قرار دارید به پشه می گویید این ها همه به هم ربط دارد تو خود را بالا بکش تا بدانی.

 

بسم الله الرحمن الرحیم وجود واحد است. بسم الله الرحمن الرحیم در یک جا تجلی می کند می شود آسمان، در جای دیگر دریا، در جای دیگر جنگل، در جای دیگر گرگ.

برگرفته از کلاس آشنایی با نقسیر آیات روانشناس (مشاور) شیراز مهدی صارمی نژاد